Süveyda - Zeynep Feyza Özkan

Yorgun ve ağlayan satırlar bu okuduklarınız

Uzak denilen yerden

Biraz daha uzaktayım

Kendime ve kalbime

Ruhumun yağmurlu ve nemli sokaklarında

Kimsesiz bir kadın gibi hissediyorum

Acının rengi yüzüme vurmuş

Sonbaharda sararan yaprakların renginde

Solgun

Ama biliyorum bahar gelecek

Yürüdüğüm yoldan hiç sapmıyor

Emin adımlarla ilerliyorum

Baharlar yakındır diyorum

Bahar bize gelmezse biz ona gideceğiz

Yürüdüğüm karanlık yolu aydınlatan

Bir tek sokak lambasına bakıyorken

Duraksıyorum birden

Biz derken...

Gelinecek biz gidecek biz yoktu

Bir ben vardım bir başıma

Ama olsun

İki saniye boyunca olsa bile

Kimsesizliğimi unutmak güzeldi

Bahar gelmezse ben ona gideceğim

Yüzüme kapanan tüm kapıları açacağım bir bir

Anahtarları bende